\odepchnąć wroga отразить нападение врага
odepchnąć wroga — отрази́ть нападе́ние врага́
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
odepchnąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odpychać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odepchnąć — dk Va, odepchnąćpchnę, odepchnąćpchniesz, odepchnąćpchnij, odepchnąćpchnął, odepchnąćpchnęła, odepchnąćpchnęli, odepchnąćpchnięty odpychać ndk I, odepchnąćam, odepchnąćasz, odepchnąćają, odepchnąćaj, odepchnąćał, odepchnąćany «odsunąć kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
odepchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}odpychać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odpychać się – odepchnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} napierając na coś, mocnym, energicznym ruchem odsunąć się, oddalić się od tego miejsca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odpychać się nogą podczas jazdy na deskorolce. Odepchnął się od dna i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odpychać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpychaćam, odpychaća, odpychaćają, odpychaćany {{/stl 8}}– odepchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, odpychaćnę, odpychaćnie, odpychaćnij, odpychaćnął, odpychaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
odeprzeć — dk XI, odeprzećprę, odeprzećprzesz, odeprzećprzyj, odparł, odparty odpierać ndk I, odeprzećam, odeprzećasz, odeprzećają, odeprzećaj, odeprzećał, odeprzećany 1. «siłą zmusić do odwrotu, do cofnięcia się, do odstąpienia od czegoś; odepchnąć,… … Słownik języka polskiego
odpychać — ndk I, odpychaćam, odpychaćasz, odpychaćają, odpychaćaj, odpychaćał, odpychaćany 1. forma ndk czas. odepchnąć (p.) 2. «powodować niechęć; zrażać kogoś czymś, odstręczać od kogoś, czegoś» Odpychać swym zachowaniem. Odpychać od siebie ludzi… … Słownik języka polskiego
odrzucić — dk VIa, odrzucićcę, odrzucićcisz, odrzucićrzuć, odrzucićcił, odrzucićcony odrzucać ndk I, odrzucićam, odrzucićasz, odrzucićają, odrzucićaj, odrzucićał, odrzucićany 1. «rzucając oddalić coś od siebie, odepchnąć kogoś lub coś, odłożyć coś na bok… … Słownik języka polskiego
odsunąć — dk Vb, odsunąćnę, odsunąćniesz, odsunąćsuń, odsunąćnął, odsunąćnęła, odsunąćnęli, odsunąćnięty, odsunąćnąwszy odsuwać ndk I, odsunąćam, odsunąćasz, odsunąćają, odsunąćaj, odsunąćał, odsunąćany 1. «sunąc oddalić, umieścić coś gdzie indziej;… … Słownik języka polskiego
odtrącić — dk VIa, odtrącićcę, odtrącićcisz, odtrącićtrąć, odtrącićcił, odtrącićcony odtrącać ndk I, odtrącićam, odtrącićasz, odtrącićają, odtrącićaj, odtrącićał, odtrącićany 1. «nagłym ruchem odepchnąć, odsunąć, oddalić od siebie» Odtrącić kogoś, coś… … Słownik języka polskiego
